ارائه الگوی علّی کیفیت محیط دانشگاه، انسجام تحصیلی و اجتماعی و فرسودگی تحصیلی دانشجویان

هدف کلی از انجام این پژوهش ارائه­ی الگوی علّی کیفیت محیط دانشگاه، انسجام تحصیلی و اجتماعی و فرسودگی تحصیلی دانشجویان در دانشگاه شیراز بود. جامعه­ی آماری پژوهش حاضر،  دانشجویان دانشگاه شیراز در سال تحصیلی 91- 92 بوده که با استفاده از روش نمونه­گیری  خوشه­ای مرحله­ای، 289 نفر انتخاب شدند. ابزارهای این پژوهش شامل پرسشنامه­ی ارتباطات دانشگاه و دانشکده، پرسشنامه­ی فرسودگی تحصیلی، پرسشنامه­ی انسجام تحصیلی و زیرمقیاس انسجام اجتماعی از پرسشنامه­ی تجارب دانشجویان دانشکده بود. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که­کیفیت محیط دانشگاه پیش­بینی­کننده­ی منفی و معنادار فرسودگی تحصیلی و همچنین  پیش­بینی­کننده­ی مثبت و معنادار انسجام تحصیلی و اجتماعی دانشجویان می­باشد. انسجام تحصیلی و اجتماعی با کنترل کیفیت محیط دانشگاه، پیش­بینی­کننده­ی منفی و معنادار فرسودگی تحصیلی دانشجویان می­باشد. انسجام تحصیلی و اجتماعی نقش واسطه­ای در ارتباط بین کیفیت محیط دانشگاه و فرسودگی تحصیلی دانشجویان دارد. بر این اساس می­توان گفت که محیط دانشگاه نمی­تواند به­طور مستقیم موجب فرسودگی دانشجویان گردد. زمانی که کیفیت محیط دانشگاه در جنبه­های مختلف به نحو احسن حفظ شود، زمینه­ی ایجاد انسجام در دانشجو فراهم می­گردد. بر اساس نتایج فوق، الگوی علی مورد نظر تایید گردید.